Çağımızın Vebası Yatmadan önce tüm hazırlıklar tamam. Pijamalar giyilmiş, dişler fırçalanmış, telefon şarja takılmış. Siz yatağınıza geçmişsiniz fakat bir kıpırtı var içinizde. Telefonun tuş kilidi açılır, saate bakılır, kilit kapatılıp geri konur yerine. Biraz zaman geçer yatakta 4. dönüşünüzde bir daha bakma ihtiyacı duyarsınız. Bu sefer İnstagram’a bakar gene yerine koyarsınız. Kısa bir zaman zarfından sonra gene alırsınız telefonu. Bu sefer bir arkadaşa mesaj atılır: -Uyudun mu genç? +Hayır uyku tutmadı. -Neden? +Bilemiyorum bi halsizlik var sanki. -Aynıları bende de var desem inanır mısın? +Vallaha inanırım.. -Neyse biraz daha deneyelim yarın iş var. İyi geceler +Aynen. İyi geceler. Bu diyalog size biraz moral olur. Motive olursunuz tek uyuyamayan ben değilmişim diye. Elinizde akıllı telefonunuzla biraz daha zaman geçirirsiniz, daha sonrasında bunları düşünürsünüz. Sonra fark edersiniz bir anormallik olduğunu. Sonuç olarak o gece yatağa girdikten 2 saat sonra uyuyarak başlamış olur. Bu belki de bir çoğumuzun yaşadığı anılardandır. Günün stresi, iş yerinizdeki olayların ruh halinize etkisi, hayatın zorlukları.. Hepsi sizi bir anlığına da olsa rahatlamak için teknolojiye, bir kaçış yuvasına itiyor. Siz de doğal olarak bu rahatlama odasında vakit geçiriyor, belki de asıl işlerimize yer veremiyoruz. Tabiki de teknolojinin, internetin faydaları var. Kamu alanında yapılan yeni düzenlemeler ve E-Devlet projesi ile birlikte hız kazanan kamuyla iletişim bunun bir örneğidir. Fakat, 2011 yılında kamu iletişimini internet üzerinden yapan internet kullanıcıları %45’lik bir yerdeyken 2013’te bu oran %41’lere gerilemiştir. İnternet, teknoloji faydalıdır. Fakat çocukların dışarıdaki hayatı göremeden ellerindeki tablet veya bilgisayarına yapışması, gençlerimizin hayatı asosyal bir şekilde internet üzerinden yürütmesi belki de yeni bir salgının habercisidir. Ne de olsa tarih tekerrürden ibarettir. Veba da ilk olarak çocukları vurmuştu
