Kızım kreşe hazır nihayet. Sabırsızlıkla bekliyormuşum gibi bir izlenim vermiş olabilirim. Kızımı başımdan atmak istiyormuşum gibi bir hisse kapılmayın sakın. Kızımdaki gelişmeleri görmek benim için büyük bir mutluluk oldu. Eminim sizler için de öyledir. Artık evde kalmak zorunda değil. Küçük kızım büyüdü. Artık sosyalleşecek. Arkadaşları olacak. Onları anlatacak bana gelince. Zorlu dönemlerimiz olacak biliyorum. İlk zamanlar alışmakta zorlanacak belki. Belki benden ayrılmak duygusu onu ürkütecek. Küçücük yüreği anlayamayacak neden onu bıraktığımı. Ağlayacak sabahları. Belki uyumak isteyecek mızmızlık edecek. Ama biliyorum ki çok mutlu olacak. Birkaç hafta sürecek alışması. Belki umduğumdan daha çabuk alışacak ve beni şaşırtacak. Eminin çok mutlu olacak sonra.
Bakıcıya Son
Çevremden gönderme çok küçük diyenler var. Hem de sayısı hiçte az değil. Bakıcınla devam et. Kışın çok hastalanır, üzülürsün diyenler beni kararımdan caydıramaz. Annenin kararlı olması ne kadar önemli biliyorum. Çocuğu olan herkes de bilir bunu. Kış dönemi hasta olacağını da biliyorum. Biz dışarıdan zaten mikrop taşıyoruz. Sadece hasta olma sayısında atış görülebilir olsun. Bu kötü zannettiğim şeyin bile ona katkısı olacak. Bağışıklık sistemi daha güçlü olacak. Birkaç yıl içinde daha dayanıklı bir çocuk olacak. Bana şarkılar söyleyecek gelince. Öğrendiği masalları anlatacak. Öğretmeniyle olan ilişkisi her geçen gün güçlenecek. Kızım da sosyal bir birey olacak. Hatta okula gitmek için ağladığı bile olacak.
